Nummertje 2 (eindelijk) - Reisverslag uit Yelta, Australië van Erwin Zanen - WaarBenJij.nu Nummertje 2 (eindelijk) - Reisverslag uit Yelta, Australië van Erwin Zanen - WaarBenJij.nu

Nummertje 2 (eindelijk)

Blijf op de hoogte en volg Erwin

26 Februari 2017 | Australië, Yelta

Dat was niet helemaal volgens planning he? Elke maand een blogje. Maar ik moet zeggen dat als je de hele week werkt dat je dan op zondag ook geen puf meer hebt om wat te doen en na verloop van tijd ga je er tegenop zien omdat je een heel stuk moet gaan schrijven. Daarbij had ik een maand geen internet omdat ik het de laatste keer via mijn laptop deed met een hotspot en zo al mijn data in een paar minuten had versnoept. Hij wordt nu dus lang. Hou je vast! Tip van de redactie: lees hem in 2 keer of als je echt genoeg tijd hebt, zoals op een zondag als deze.

Werk. Waarom moet ik het altijd over zoiets saais hebben? Maarja dat is wel wat ik doe. Werken, filmpje kijken, eten en slapen. Alles om maar die dagen te halen (later meer daar over). Volgens mij was ik de laatste keer bij het bramen plukken gebleven. Dat liep vrij snel daarna redelijk in de soep. Mijn baas (en wijzelf al helemaal) hadden er schoon genoeg van dat we veel te weinig betaald kregen. Dat betekende dat we het contract stop hebben gezet en wat anders moesten gaan doen. Het enige wat we konden doen was klusjes rond het huis om de huur wat lager te laten worden.

Gelukkig ging het daarna bergopwaarts. Net na kerst (later meer daarover) begon het watermeloenenseizoen (bekt nog steeds erg lekker) en daar heb ik me dan maar op gestort. En de dagen dat de meloenen lagen te rijpen kon ik sinaasappels plukken. Helaas kon mijn lichaam de warmte niet aan dus moest ik stoppen. Later kon ik bij een andere watermeloenen boerderij terecht waar ik op de sorteertrailer stond en daar had ik best mijn plekje gevonden. Jammer genoeg liep die boerderij uit het werk dus moest ik stoppen. Nu ben ik bezig op een paar wijngaarden met zomersnoeien en kroonplukken. Ook kon ik bij een fruitfabriek terecht waar ik dozen moet versjouwen. Morgen kan ik daar weer heen. Het is niet slecht, ik krijg daarvoor per uur betaald en als je 2 maanden op je geld aan het interen bent wat al niet veel was, dan kan ik het goed gebruiken. Ik ben hier nu ruim 3 maanden en alleen het laatste maandje ben ik echt wat aan het verdienen. Dat is maar goed ook want mijn auto gaf me flink wat problemen. De meeste heb ik op kunnen lossen, soms door er een paar honderd dollar tegenaan te gooien (nieuwe banden) maar hij rijd nog. Dat is, totdat hij echt boem zegt en dat gaat een keer gebeuren. Mocht je het je afvragen waarom ik hem niet verkoop, wat iedereen zou doen, nou dat komt omdat je het probleem wat ik in de transmissie heb, duidelijk kan horen dus er is geen gek die hem nog wil hebben.

Ik zit hem nu wel een beetje te stressen want het wordt nog spannend of ik mijn dagen haal en of ik mijn tweedejaars visum kan krijgen. Ze zijn erg streng geworden en dat betekend dat ik m erg moet gaan knijpen. Ik ga er nu vanuit dat ik in ieder geval mijn dagen haal. Dan moet ik hem snel aanvragen en dan is het wachten. Ik zal automatisch op een bridging visa gezet worden. Dat betekent dat ik in het land mag blijven zolang ze mijn aanvraag in behandeling hebben. Als ze hem niet geven moet ik binnen een paar dagen het land uit en als ze hem wel geven gaat hij in op de dag dat mijn eerste jaar afliep. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog niet weet wat ik ga doen als ik het land uit moet. Het voelt een beetje als opgeven als ik terug naar Nederland kom omdat ik tegen iedereen heb gezegd dat ik ruim een jaar weg zou blijven. Dan is er ook nog de keuze om naar Nieuw Zeeland te gaan maar daar kan je niet zo lekker verdienen als hier, en dat is een reden waarom ik hier ben.

Het klinkt alsof ik het er rot heb he? Dat komt omdat ik dat gedeelte er eerst even uit wilde hebben. Want terwijl ik aan het werk ben heb ik ook collega's/vrienden hier. En dat maakt het erg leuk. Die banden van mijn auto gingen dan wel kapot en het heeft me een hoop geld gekost maar het heeft me meer opgeleverd aan een goed verhaal en een leuke ervaring. We waren namelijk op weg naar een nationaal park over een gravel road. En als je een hobbeltje te hard neemt kan een band wel eens klappen. En toen had ik geen steeksleutel, die moesten we ook ergens vandaan toveren maar gelukkig was er een park ranger die er wel eentje had dus was ik toch snel uiot de brand geholpen met een hoop hilariteit. De tweede band was de week daarna, dat was mijn reserveband. De dag ervoor vertelde ik het verhaal aan mijn goede lokale vriend Tony en die gaf me een steeksleutel cadeau. Kon ik die even goed gebruiken de volgende dag. Dat is zomaar een voorbeeld van een verhaal en is is nog veel meer over te vertellen maar het moraal is, de mensen maken de plek. Als je op een prachtige plek bent en er is niemand om dat moment mee te delen dan is de plek opeens minder magisch. Als je op een saaie plek bent maar je hebt vrienden om je heen en je maakt een goed sfeertje dan is die plek alsnog onvergetelijk.

Maar goed, terug naar kerst. Dat is raar zeg om kerst te vieren met 40 graden en zon! Dan zit je met een kerstmuts op maar geen shirt, aan de kerst barbecue met wat ijs. Je ziet mensen met een hawaii-shirt of zwembroek met kerstmannen er op en je hoort iedereen puffen van, "wat is het toch warm met kerst he?". Ik heb maar gewoon kerstliedjes opgezet (wat ik normaal nooit doe) en we hebben het huis versierd gehad om toch maar een beetje in de stemming te komen. Ik moet zeggen dat je dan wel een beetje die kou, gezelligheid en gourmetstel mist haha.

En dan hebben we nieuw jaar. We gingen met het hele hostel kamperen in de zand duinen hier vlakbij. We bereidden een heerlijk maal voor met alles wat we nog in de koelkast of tas hadden wat we toch nooit gebruikten en dat werd een feestmaal. We deden spelletjes en hadden een geweldige tijd.

Er gebeurt zo veel maar toch ook niet. Het kan erg saai zijn omdat er niet veel te doen is in de buurt. tegelijkertijd gebeurt er van alles wat niet interessant is voor jullie als lezers. Dat zijn dan kleine verhalen of roddels, goede/ leuke gesprekken. Daarom moet je ook echt naar dit mooie land komen om zelf de sfeer te ervaren en verhalen te horen of, nog beter: te maken. Dit was een gedachte tussendoor (red.).

Mij kwam er ore dat er mensen zijn die iets over het land en de gebruiken willen horen. Ik kan je er heel veel over vertellen en je kan me er altijd nog van alles over vragen. Wat ik sowieso kwijt kan is dat het best Engels hier is. Ze zien de VS als grote broer maar in gebruiken zijn ze als een rebelse jongste zoon van Engeland. Dat betekent dat ze melk met thee drinken (ik vergis me niet in de volgorde), en dat ze fish and chips hebben (okee de patat is niet meegebakken met de vis en de vis is ook stiekem haai maar dat terzijde). Verder heb ik gemerkt dat ze veel salade en pompoen eten en natuurlijk zijn bbq's niet weg te denken. In veel (nationale)parken heb je zelfs publieke barbecues die je gratis kan gebruiken. Het voedsel is niet heel vreemd voor een Europeaan en de koffie is geweldig. De wifi is slecht. Het F-woord is niet weg te denken uit elke zin. Mensen zijn erg vriendelijk en super behulpzaam. Ze hebben ook hun eigen slang woorden (informeel/dialect). Ik noem: Footy (Australian Rules Football, de grootste sport hier), Servo (pompstation), Arvo(avond), Sheila(vrouw), Bloke(gozer), Grog(drank), Ankle biter(baby), Chooks(kippen), Slab(karton/krat bier), Stubby(bierflesje), Thong(teenslippers), Swimmers/Bathers(zwembroek), Sunny's(zonnebril), Barbie(bbq), enzovoorts. Hoe je het Australische accent kan herkennen: het zit hem vooral in hoe ze de klinkers uitspreken. Verder speelt het leven zich vooral buiten af. In de steden zie je heel veel mensen sporten en hardlopen. Het is een heel gezond en sportief land en het word ook volop gefaciliteerd. Ze zijn erg trots op hun land (patriottisch). Je ziet veel "Proudly Australian owned" bij bedrijven en veel Aussie vlaggen bij huizen. Ze zijn niet heel geinteresseerd in wereldpolitiek. Hoe ze hier "Black fella' s" (aboriginal mensen) behandelen is een beetje helzelfde als hoe het gaat met buitenlanders in Nederland, terwijl de "White fella's"(Blanke Australier) eigenlijk de buitenlander is.
Ik kan nog wel even doorgaan maar ik denk dat ik jullie genoeg leesvoer heb gegeven. Bij vragen kan je altijd even appen.

Groetjes!

  • 26 Februari 2017 - 13:48

    AnGerBa:

    Hey Errry...how are the blokes and the sheyla's...die mis ik in jouw verslag :-)
    Fijn dat je tóch ook veel vrienden maakt...je kan niet zonder, dat maakt het zoooo bijzonder!
    Alleen...het zijn wél tijdelijke vrienden...zij gaan weer terug naar de roots w.s.
    Maar ja...de ervaring zal het leren...nu genieten!
    Wij hopen jou ook weer eens daar te ontvangen hoor...in jouw eigen roots...
    Doe je best en geniet van al de goede dingen daar...maar vergeet niet; Hét GOEDE!
    Liefs van preudo pa.en.ma :-)

  • 26 Februari 2017 - 14:22

    Marian V Empelen V Ginkel:

    Heyyy Erwin! Phoe phoe je maakt wat mee daar!, ma wat heb je t weer fantastisch omschreven! K wens je veel geluk!, ook met je visum!, en heeeel veel plezier!! Maar dat zit wel goed he!

  • 26 Februari 2017 - 15:14

    Leonard:

    Ha Erwin,
    Leuk om je belevenissen te lezen en dat je ook de minder leuke kanten laat zien. Geeft een realistisch beeld van hoe je daar leeft. Lees nergens dat je Nederland/de Nederlanders mist ofzo. Of ga je het in de 2de helft van je verhaal daar over hebben? Het lijkt erop dat het verhaal nog verder gaat want je stopt middenin een woord. Ha, je internet bundel zal wel op zijn;). Groetjes uit het veel te koude en natte Nederland. En geniet van de tijd die je daar heb.

  • 27 Februari 2017 - 21:25

    Tineke Zanen _ V Ginkel. :

    Hey Erwin. Dankjewel voor deze update. Ik weet dat je hiervoor heel veel moed hebt moeten verzamelen. Maar tis je weer gelukt! Maar in dit mooie verslag komt naar voren dat je toch wat gestrest bent of je je visum verlengt krijgt. Het zou jammer zijn als het je niet lukt omdat ik weet dat je daar graag bent. Maar jij kan er ook niks aan doen dat de regels zo aangescherpt zijn. Dus weer van harte welkom hoor!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Erwin

Actief sinds 31 Okt. 2016
Verslag gelezen: 510
Totaal aantal bezoekers 6409

Voorgaande reizen:

18 November 2016 - 18 Maart 2018

Australië

Landen bezocht: